පළමු වැන්නා ස්වාමියාය. අනෙකා සේවකයාය. පළමුවැන්නා දුවන්නේ තම පෘෂ්ඨීමත් සිරුරේ මේදය අඩු කර ගැනීමටය. දෙවැන්නා එසේ නොවේ. ඔහුගේ සිරුරේ අඩු කරගැනීමට තරම් මේදයක් නැත. ඔහු දුවන්නේ තම ස්වාමියාගේ උදව්වටය. ස්වාමියාගේ තනියට ය. ස්වාමියා වෙනුවෙන් ඔහුගේ වතුර බෝතලයත් තුවායත් ඔසවාගෙන යෑමටය. කොටින්ම කීවොතින් ඔහු දුවන්නේ නොමැරී ජීවත් වන්නටය. තම එදා වේල පිරිමසා ගන්නටය. ඒ ධනංජය කරුණාරත්නගේ දුවන උන් දෙදෙනෙක් නාට්‍යයේ සරල කතා වස්තුවය.
වර්තමාන ලංකාවද මේ වගේය. අධිවේගී මාර්ග ඉදිවේ. වෝකින් පාර්ත් නිර්මාණය වේ. සී ප්ලේන් ගොඩබසී. කැසිනෝ ශාලා, රෙඩ්ලයිට් ස්ට්‍රිට්ස් පිහිටුවයි. මහජන මුදල් මිලියන ගණනනින් වියදම් කොට කෙසෙල්කොළ බස්නැවතුම්පළ පිහිටුවයි. විනෝද උයන්, නෙළුම් කුළුණු, නෙළුම් පොකුණු ගොඩනැගේ. මේ සියල්ල තිබියදී එදාවේල සොයාගන්නට බැරිව රටේ අති බහුතරයක් ජනතාව සුසුම් හෙළති.
ජාත්‍යන්තර ආහාර ප‍්‍රතිපත්ති සමීක්ෂණ ආයතන (Food Policy Research Institute) වාර්තාවට අනුව බඩගින්න වෙනුවෙන් ශ‍්‍රීලංකාවට මේ වසරේ ලැබී ඇති ලකුණු ප‍්‍රමාණය 15.6කි. එය පසුගිය වසර තුළ තිබූ 14.4ක් වූ කුසගින්නෙහි තීව්රත්වය තවදුරටත් උග්‍රවීමකි. මේ ප‍්‍රතිඵලවලින් අනියමින් පවසන්නේ රට තුළ මන්දපෝෂණයෙන් පෙළෙන්නන්ගේ සංඛ්‍යාව විශාල බවය. දෛනිකව මෙලොව උපදින දරුවන්ගෙන් සැලකිය යුතු ප‍්‍රමාණයක් වයස අවුරුදු පහට කළින් මියයන බවය. තවත් සැලකිය යුතු ප‍්‍රමාණයක් අඩු බරින් යුක්තව උපදින බවය. සමීක්ෂකයින් වැඩිදුරටත් පවසන්නේ ශී‍්‍රලංකාව රටක් වශයෙන් අනතුරු දායක මට්ටමක සිටින බවය. එසේනම් මේ කියන ආශ්චර්යය අත්වි`දින්නේ කවුද? බාහිර සාටෝපය කා වෙනුවෙන්ද?
මාධ්‍ය වාර්තා කර තිබුණු ආකාරයට කටුනායක අධිවේගී මාර්ගයේ එක් කිලෝ මීටරයක් ඉදිකිරීම සඳහා වූ වියදම රුපියල් බිලියන 1.8කි. එය දක්ෂිණ අධිවේගී මාර්ගයේ එක් කිලෝමීටරයක් සෑදීම සඳහා වැයවුණු මුදල මෙන් දෙගුණයකි. කුමන මාර්ගය සෑදුවත් මේ මුදලින් වැඩිමනක් උපයා ගන්නේ විදෙස් ණය මතය. මේවායෙන් රටේ ජනතාවගේ එදිනෙදා ජීවිතයට මවා පෙන්වන තරමේ ප‍්‍රතිලාභයක් ලැබෙනු ඇතැයි කල්පනා කළ හැකිද? මේවා විවෘත කිරීමට ප‍්‍රථම, මහ ඉහළින් ප‍්‍රචාරය කරමින් උත්සව පවත්වා මහජනතාව වෙත ප‍්‍රදර්ශනය කිරීමේ සැ`ගවුණු උත්ප‍්‍රාසය කුමක්ද? හයිවේ සවාරි තබා එදිනෙදා උග‍්‍රවන ජීවන වියදම හමුවේ දෛනික බස් ගාස්තුවවත් දරාගැනීමට නොහැකිව දස අතේ කල්පනා කරන සාමාන්‍ය ජනතාවට නාමිකව මිස මින් මතු මේවා අයිති නැති බවද?
ඓශ්චර්යය කෙසේ වෙතත් රටේ දුප්පත් කමත් ඇති නැති පරතරයත් දිනෙන් දින වර්ධනය වෙමින් තිබේ. කොලස්ටරෝල් අඩුකරගැනීමට දුවන වරප‍්‍රසාද ලත් පිරිසගේ තුවායත් වතුර බෝතලෙත් ඔසවාගෙන හති ලමින් පසුපසින් දිවීමට සාමාන්‍ය ජනතාවට සිදුව තිබේ. තම ස්වාමියා අත්විඳින අධිවේගී මාර්ග, නෙළුම් කුළුණු, සී ප්ලේන්, වෝකින් පාර්ත්, ගුවන්තොටුපල සහ කැසිනෝ ශාලා ආදිය දෙස හොරැුහින් බලා සතුටු වීමට ඒ ගමනේදී ඔවුන්ට හැකිය.
