එකම දෙයක් ඔබට කියන්නයි
මට ඕන
ඔයා දන්නවා ඒ වග;
බැලුවොතින් හෙම මම
මන්දගාමී සරත් ඍතුවේ,මා ජනේලය අස
රක්තවන් ශාඛාවක වූ
පළිඟුවන් හඳ දෙස,
ස්පර්ශ කළොත් හෙම මා
ගිනි හුල අසළ
අතිශ්‍ය සිහින් අළු හෝ
සියුම්වට රැලිගැසුන ලී දඬු
ඒ හැම රැගෙන යයි මා ඔබ වෙත,
පවතින සියලු දේ මෙන්,
සුවඳ, ආලෝකය, ලෝහ
කුඩා බෝට්ටු විලස
යාත්‍රා කරනවා
මා එන මග ඇස් යොමා සිටින
ඔබේ දූපත් දෙසට.
ඔව් දැන්,
නවත්වනවානම් ඔයා පෙම් කරන එක ටිකෙන් ටික මට
නවත්වමි මම ද මගෙ ප්‍රේමය ද බිඳ බිඳ.
හදිසියේ, අමතක කළොත් හෙම ඔබ මා
නොසොයන්න යළි මා ගැන
මන්දයත්, මටත් ඔබ අමතකව ඇති එදින.
මගේ ජීවිතය හරහා හමා යන
විජිනිපත් සෙලවෙන හුළඟ,
දුරස් හා උමතුයැ‘යි හඟියිනම් හා
වෙරළත මත
හැර දමායන්නට මා
තීරණය කරයිනම් නුඹ,
සිහි තබාගනුමැන,
ඒ දිනේ
ඒ පැයේදීම
මා මුදාගත යුතුයි මගේ අත්
ඇදී යනු ඇත මගේ මුල්
වෙනත් භූමියක් සොයමින්
එනමුදු,
හැම දිනයකදීම
සෑම පැයකදිම
මා වෙනුවෙන්ම නිර්මිත බව හැඟේ නම් නුඹ
අසීමිත මිහිරියාවක් සමගින්,
කුසුමක් ඔබේ දෙතොලත
හඟීනම් සෑම දිනකම
නැගී විමසනු
මා ගැන.
අහා මගේ ප්‍රේමය,
මගේම වූ පෙම්වතිය
මා තුළ ඒ සියලු ගින්දර නැවත නැවතත් දැල්වේ
කිසිවක්ම නිවී හෝ අමතක වී නොමැතිය,
ඔබේ ඔය ප්‍රේමයෙන් සුපෝෂිත වේ මගේ ආලය
ප්‍රේමිය,
ඔබේ දිවි ඇති තුරා
එය ඔබේ සුරත මත
අත් නොහැර මගේ දෑත්
ඇත්තමයි රැඳෙනු ඇත.
Translated by: Prasad Nirosha Bandara
No comments:
Post a Comment