කිමැයි නො අසනු මැන [Don’t Ask Me Why ~ Alexander Pushkin]

 

නොඅසන්න, දුක්මුසුම කල්පනාවල මා එකලාව මන්දැයි,

මගෙ වෙහෙසකර බැල්ම සිත් කළඹවන’යුරු කිමැන්දැයි,

ජීවිතේ සිහිනය භුක්ති නොවිඳින්නේ මා ඇයිදැයි,

නිරතුරු පිරී සිටිනෙමි වියවුලෙන් - ප්‍රීතිමත්ම මොහාත් වලදී පවා.

නොඅසන්න, මගෙ සතුට වියැකුණේ මන්දැයි,

මා මුසපත් කළ ආලයට තවත් පෙම් නොකරන්නේ ඇයිදැයි,

ආදරණියකු ලෙස හැඳින්විය නොහැක තවත් මට කිසිවෙක්.

වතාවක් ප්‍රේමයක් විඳි කිසිවෙක් නොකරනු ඇතිය යළිත් පෙම්.

මොහොතක සතුට යනු සියල්ලයි ලැබෙන අප වෙත;

යෟවනයේ සිට, සමෘද්ධිමත් - ඒවගෙම කුල්මත්ම ප්‍රහසන,

ශේෂ වී ඇත උදාසීනත්වය හා ශෝකයම විතරක්.

වරක් සතුටක් ලද තැනැත්තකු එහි සාරය යළිත් නොලබනු ඇත.

* Painting: The Lovers - Rene Magritte (1928)

- Translated by: Prasad Nirosha Bandara